Ateş yakılacak yer her türlü kuru yaprak, dal gibi yanacak maddelerden temizlenmelidir. Eğer zemin kuru otla kaplı ise zemine açılan çukur içinde ve çevresi taşla kapatılarak ateş yakılmalıdır. Emniyet açısından ateşin çevresindeki en az 1 metre çaplı alanda yanacak hiçbir şey olmamalıdır. Hava rüzgarlı ise ateş yerinin rüzgar yönünde ateşin sıçramaması için tedbir alınmalıdır.

Eğer zeminde su, buz ve kar varsa kalın dallardan hazırlanan platform üzerinde ateşin kurulması gerekir. Ateşin her zaman ihtiyaca göre hazırlanması iyi olur. Basit bir şey için büyük ateş yakarak odun israf edilmemelidir.


Ateş yakmada en önemli etkenlerin başında rüzgar gelir. Her zaman ateşin beslendiği yerin önünden küçük de olsa bir esinti gelecek şekilde ayarlama yapılmalıdır. Bu kısımda ateşin hava alabileceği boşluk bırakılmalıdır.

Tepe Ateşi Yöntemi

Bu en kolay ve bilinen yöntemlerden biridir. Ateş başlatıcınızdan çıkacak kıvılcımları tutacak kavı yerleştirmek üzere yeterli yer bırakıp çok ince dalları Kızılderili çadırı gibi çalıları ve odunları birbirine çatarak başlanabilir. Hemen üzerine biraz daha kalın olanları ve en dış kısma ise esas yanacak malzemeyi yerleştireceksiniz. İçten dışa doğru bu sıralama, en içte bıraktığınız boşluğa alev taşıyan kavınızı yerleştirmenizle birlikte ateş yakmanızı oldukça kolaylaştıracaktır.

Kütük Ev (Piramit) Yöntemi

Malzemelerin kalından inceye doğru, kalın malzemelerin altta olacak ve içi boş olacak şekilde dizilmesidir. Klasik yöntemlerden biridir, ancak oldukça etkilidir. Rüzgar akımı verimli kullandığından kavdan yükselen başlangıç ateşini üst orta kısma yerleştirdiğiniz çalı çırpıya ve ince dallara kolaylıkla iletecektir. Duruma göre bir taraftan rüzgar akışı gerektiğinde o tarafı hafif kazarak rüzgar yolu açabilir. Bu bakımdan da rüzgarlı havalarda etkili bir yöntemdir.

Yıldız Ateşi Yöntemi

Devamlı olarak odun toplamak zorunda kalmamak için ateş iyice kor haline geldikten sonra uzun odunlar birbirlerine dik gelecek şekilde ateşin içine yatırılır. Kalın dallar ortada bir yıldız oluşturacak şekilde yerleştirilir. Ateşin kalbi yıldızın merkezindedir. Dalların uçları yandıkça yanmayan kısımlar ateşe doğru itilir. Genelde ateşin etrafında otururken tercih edilen bir çeşittir. Kalabalık kamp ortamlarında iyi bir yöntemdir.

Yaslanan Ateş (Payanda) Yöntemi

Temelde kuru bir kütüğün veya taşın, çalı çırpı ve ince dallara mesnet yapılmasına dayanır. Kütük duruma göre rüzgar kesici veya rüzgar tutucu olarak iş görür. Kav malzeme ve çalı çırpı ince dalların oluşturduğu çatının altına konur. Isının korunması için uygun bir yöntemdir. Kurulumu Çok basittir, fakat rüzgar önden esecek şekilde konumlandırılmalıdır.

Ters Ateş Yöntemi

Ateşi üstten yakmak zordur ancak extrem şartlar olmadığında kullanılabilecek basit bir yöntemdir. Zemin ateş yakmak için uygun olmadığında kullanılabilir. Malzemeler kalından inceye ve aşağıdan yukarı ya doğru dizilebilir. Her bir katın bir önceki kata ters yönde dizilmesi oksijen hareketini kolaylaştıracaktır. En üste yerleştirdiğiniz kav, çalı çırpıyı tutuşturduğunda közlenme aşağı yönlü devam edecektir.

Bohça Yöntemi

Ateş için zemin uygun değilse ve odunları küçük parçalara ayıracak imkan yoksa bu yöntem kullanılabilir. Toplanılan odunların çevresini ip, sarmaşık, çalı çırpı vs. ile sarıp bir bohça gibi yaparak oluşturulur. Bunu yaparken uzun parçaların dış kısımda kalmasına dikkat edilmelidir. Böylece ortada doğal bir boşluk oluşacaktır. Bu boşluğu kavı yerleştirmek için kullanacaksınız. Bu yöntemle sulak arazide dahi ateş yakabilir ve ateşin ömrünün uzun sürmesini sağlayabiliriz. Düzgün kesilmiş odunları kullandığınızda ateş İsveç ocağı gibi kullanabilir.