Ege Denizi Türkiye'nin batısında, Türkiye ile Yunanistan arasındadır. Mora yarımadası ile Marmaris kıyıları arasında uzanan adalarla Akdeniz'den. Çanakkale Boğazı ile Marmara Deniz'inden ayrılır. Ege Denizi'nin başlıca özelliği, denizaltı topoğrafyasının büyük ölçüde kara yüzey şekillerine benzerlik göstermesidir. Derinliği 500 metreyi geçmeyen alanların büyük bir yer kapladığı görülür. En derin noktası, Girit Adası'nın kuzeydoğusundaki çukurluktur (3.150 m). Kıta sahanlığı hemen hemen belirsizdir. Yüzey sularının tuzluluğu yüksektir. Tuzluluk, denizin büyük bölümünde binde 38'in altına düşmez. Yüzey sularının ortalama sıcaklığı, kuzeyden güneye doğru azalır. Ağustos sıcaklığı 23-24,5 °C arasında değişir. Gelgit olaylarının neden olduğu düzey değişiklikleri, Karadeniz ve Marmara'ya oranla daha belirgindir. Bu değişiklik, 70-90 cm arasında oynar.


Ege'de, biri kuzeyden güneye, öteki güneyden kuzeye ilerleyen iki büyük yüzey akıntısı vardır. Ayrıca koy ve körfezlere yönelen ikincil önemde akıntılar da vardır. Ege kıyıları, son derece çeşitli kıyı şekilleriyle doludur. Dağlar denize dik uzandığından, kıyılar çok girintili çıkıntılıdır. Yarımadalar, burunlar, koylar ve körfezler birbirini izler. Başlıca önemli körfezler Güllük, Gökova ve Hisarönü'dür. Ege Denizi aynı zamanda bir adalar denizidir. Bu adaların hemen hemen tamamı Yunanistan'a aittir. Türkiye sınırları içinde kalan en önemli adalar, Gökçeada (279 kilometrekare) ve Bozcaada'dır (40 kilometrekare).


Ege Denizi kıyılarında zamanında balıkçı köyleri veya küçük yerleşimler görüntüsü çizen birçok belde, günümüzde dünyaca ünlü turistik merkezler haline gelmişlerdir.

Dünyanın yedi harikasından ikisi Ege’dedir.

1. HALİKARNAS MOZOLESİ (HALİKARNASSOS MAUSOLEİON’U)

Dünyanın yedi harikasından biri sayılan Halikarnas Mozolesi (Halikarnassos Mausoleion'u) Muğla iline bağlı Bodrum ilçesinde bulunmaktaydı. Yapıdan günümüze sadece Tepecik Mahallesi'nde bulunan temel kalıntıları ulaştı. Helenistik dönemde tüm görkemiyle yükselen anıt, önce bir depremle sonra da Bodrum Kalesi'nin yapımında kullanılacak gereci sağlamak için yıkıldı. Anıtı, Karia Satrapı (Karya Valisi) Mausolos'un eşi Artemisia kocasının anısına yaptırdı. MÖ 352'de Mausolos ölünce, Artemisia Karia (Karya) tahtına geçti ve ünlü sanatçıları anıtın yapımıyla görevlendirdi. Ancak anıt bitmeden öldü. Yapım yarıda kaldı, para da bitti. Yapımda görevli sanatçılar parasız çalışacaklarını, üstelik öbür harcamalar için gerekli parayı da sağlayacaklarını söylediler ve anıtı tamamladılar.

2. ARTEMİS TAPINAĞI

Dünyanın yedi harikasından bir diğeri ise Efes (Ephesos) Antik Kenti'nde bulunan Artermiş Tapınağıdır. Strabon, tapınağın çeşitli defalar yıkıma uğrayıp her seferinde yeniden yapıldığını yazar. Kazılar sırasında bulunan en eski kalıntılar, MÖ 7. yy'a tarihlenir. İlk Çağ'da denizin kıyısında bulunan yapı, bugün denizden 5 km içeridedir. Yapının yerinde bugün bir sütun, kimi mimari parçalar ve İngiliz Çukuru denilen kocaman bir çukur kalmıştır.

Dünyanın yedi harikasından diğerleri

Keops Piramidi, Babil’in Asma Bahçeleri, Zeus Heykeli, Rodos Heykeli, İskenderiye Feneri

UNESCO Dünya Miras Listesinin Ege’deki Elçileri

Truva (Troya,Troia)

Çanakkale'de. Tevfikiye köyü yakınında, Hisarlık mevkisinde bulunan antik kent. 9 kültür katmanı ve 30 yapı katmanından oluşan kent, 1998 yılında UNESCO Dünya Miras Listesi'ne alınmıştır.

Pamukkale ve Hierapolis

Denizli'nin 20 km. kuzeyinde, Akköy ilçesinde bulunan travertenleri ile ünlü kaplıca. Pamukkale ve çevresinde kurulu antik Hierapolis kenti doğal ve kültürel özelliklerinden dolayı 1988 yılında Unesco Dünya Miras Listesi'ne katılmıştır.

Ksanthos (Xanthos) ve Letoon

Eşen Çayı çevresinde kurulu iki Lykia kenti. Xanthos Kaş'ın kuzeybatısında, Kınık sınırları içinde yer alır, Letoon ise Seydişehir ilçesinin güneyindeki Kumluova Mahallesi'nde bulunmaktadır. Listeye 1988 yılında dahil olmuştur.